چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه تنها به ظاهر توجه میکنند؟
در این دوره زمانه، با وجود تاکید فراوان بر ارزشهای درونی و شخصیتی، همچنان شاهد آن هستیم که برخی افراد در روابط عاشقانه، بیش از هر چیز دیگری به ظاهر طرف مقابل توجه میکنند. این موضوع میتواند آسیبهای جدی به روابط وارد کند و باعث شود که افراد از شناخت عمیق یکدیگر باز بمانند. اما چه عواملی باعث میشوند که این گرایش در برخی افراد قویتر باشد؟
روابط عاشقانه بازنگری کنیم و به جای تمرکز صرف بر ظاهر، به دنبال ارزشهای درونی و سازگاری با طرف مقابل باشیم.
توجه به این نکات میتواند گامی مهم در جهت داشتن روابط سالمتر و پایدارتر باشد.
شریک زندگی باشند که با این استانداردهای رسانهای مطابقت داشته باشد، بدون توجه به سازگاری عاطفی یا ارزشهای مشترک.
این تمایل به ظاهر به عنوان یک شاخص اصلی ارزش، میتواند منجر به روابط سطحی و ناپایدار شود.
افراد ممکن است به دنبال تأیید اجتماعی از طریق رابطه با فردی جذاب باشند، تا اینکه به دنبال یک ارتباط عمیق و معنادار باشند.
حتی این تأثیر میتواند باعث کاهش اعتماد به نفس در افرادی شود که احساس میکنند با این استانداردهای زیبایی فاصله دارند، و به دنبال جلب توجه از طریق ظاهر دیگران باشند.
این موضوع میتواند رقابت ناسالمی را بین افراد ایجاد کند که همواره در تلاش برای بهبود ظاهر خود و یافتن شریک زندگی جذابتر هستند.
2. عدم اعتماد به نفس و خود ارزشی پایین
افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، ممکن است فکر کنند که تنها با داشتن یک شریک زندگی جذاب میتوانند ارزشمند به نظر برسند.آنها ممکن است به دنبال تأیید و اعتبار از طریق ظاهر شریک خود باشند.این افراد ممکن است احساس کنند که نمیتوانند به طور مستقیم عشق و توجه را جلب کنند، بنابراین به دنبال فردی هستند که به نظر دیگران جذاب باشد، تا از این طریق اعتبار کسب کنند.آنها ممکن است از این بترسند که اگر با کسی که به نظر دیگران “معمولی” است دیده شوند، ارزش آنها کاهش یابد.این احساس ناامنی میتواند منجر به انتخابهایی شود که بر اساس نیازهای سطحی و ناپایدار هستند، به جای نیازهای عمیق عاطفی.
این افراد اغلب به دنبال “نمره” یا “امتیاز” از طرف دیگران هستند و رابطه با فردی جذاب را به عنوان یک موفقیت تلقی میکنند.
همچنین ممکن است به دلیل عدم اعتماد به نفس، نتوانند ویژگیهای ارزشمند درونی افراد را ببینند و تنها بر ظاهر متمرکز شوند.این تمرکز بیش از حد بر ظاهر میتواند باعث شود که از فرصتهای داشتن یک رابطه معنادار و پایدار محروم شوند.
3. تجربیات گذشته و شرطیسازی
تجربیات گذشته، مخصوصا در دوران کودکی و نوجوانی، میتوانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند.اگر فردی در گذشته به خاطر ظاهرش مورد تحسین یا تمسخر قرار گرفته باشد، ممکن است ناخودآگاه ظاهر را به عنوان یک معیار اصلی در روابط خود در نظر بگیرد.اگر فردی در خانوادهای بزرگ شده باشد که ظاهر اهمیت زیادی داشته، ممکن است ناخودآگاه این الگو را در روابط خود تکرار کند.در ضمن، تجربههای تلخ عاطفی در گذشته میتواند باعث شود که فرد از ترس آسیب دیدن، تنها بر جنبههای سطحی رابطه مانند ظاهر تمرکز کند و از برقراری ارتباط عمیق عاطفی اجتناب کند.
شرطیسازی اجتماعی نیز نقش دارد.اگر فردی در محیطی بزرگ شده باشد که ظاهر به عنوان یک دارایی ارزشمند تلقی میشود، احتمالاً این باور را در روابط خود نیز به کار میگیرد.این شرطیسازی میتواند ناخودآگاه بر انتخابهای فرد تأثیر بگذارد و باعث شود که ظاهر را بر سایر ویژگیها ترجیح دهد.حتی ممکن است فردی در گذشته به خاطر ظاهرش مورد سوء استفاده قرار گرفته باشد، و حالا ناخودآگاه به دنبال تکرار این الگو در روابط خود باشد.این تجربیات گذشته میتوانند باعث شوند که فرد در روابط خود به دنبال امنیت کاذب در ظاهر بگردد و از برقراری ارتباط عمیق و معنادار اجتناب کند.
